آیا زندگی سخته؟

اول اینکه اقا زندگی بدون سختی نمی شه(این را در نظر نگیرید بعدا می گم : واقعا اعتقادی به این ندارم عملی و نظری دارم) اینکه تو هر جوری باشی پول دار فقیر باهوش بی هوش سخته زندگی و درست شدن هم نداری یعنی تا زنده ای باید درد داشته باشی اینو اولین بار فک کنم حاج اقا پناهیان شنیدم یه مدت که تو کانالش بودم خیلی رو بورس بود این قضیه 

اما 2 زاویه دیگه هم هست

1. اولی اینکه 9 می گفت درس بخون یک مهندسی دانشمندی شی تا مدل درد هات عوض شه یعنی انسانی تر باشن درد هات و مثلا به فکر سیر کردن شکم نباشی
2. مثلا فرد 20 را در نظر بگیرید این چه دردی داره؟ مثل ادم درسشو می خونه ول خرجیشو می کنه و در اینده هم می ره خارج مثلا و زندگیشو می کنه اما خب من چی؟ ایا منم این قدر راحتم؟(رجوع شود به مطلب بعدی با عنوان سرعت در مقابل شتاب: زندگی بر کدام استوار است شتاب منفی هم داریم ایا؟)
   

خب الان می خوام یک مطالعه موردی کنم: خودم(زورم هم زیاده که خودم را مطالعه می کنم) از این جا به بعد حالت کلی نداره و خیلی شخصیه(گفتم که وقت کسی تلف نشه از خوندنش)

اعتماد به نفس

به نام او

سلام

من اعتماد به نفس ندارم نمی دونم چرا

همیشه لحظه اخر می بازم

نمی تونم کاری کنم یارو بعد من شروع به زدن پروژه می کنه از من بهتر می ده

فقط وقت تلف می کنم زود شروع می کنم و با بازده کم و با این کار زمانی که بقیه تفریح می کننند من احمق بازی در میارم و وقت تلف می کنم و همیشه هم نگاه بد به بقیه دارم که چرا وقت تلف می کنند ولی خودم موقعی مه باید کار نمی کنم

باید مبارزه کنم و حل کنم 

شاید ترم بعد نرم سر کار و درس بخونم تا به خودم اثبات کنم که می تونم

اعصاب ناراحت و شاید یک پست غیر زمانی

با نام رب رئوف

نمی شه با سلام یک همچین مطلبی را آغاز کرد الان حال خدا را وقتی می خواست سوره توبه را بفرسته درک می کنم

این سر مطلبی هم که نوشتم داستان داره

الان چند تا موضوع برای حرف هست یکی اعصاب منه و مسائل فیزیولوژیکی ان با طعم مسائل امروز و فردا یکی وبلاگ هایی است که لینکشونو گزاشتم و دیروز پیداشون کردم بسیار وبلاگ های جالبی هستندیکیشون را کامل خوندم یکی شون ناراحتم کرد یکی شون امید واربه اینده و جامعه

دیروز اومدم ببینم وبلاگم در گوگل کجاست نوشتم زندگی یک مردیک وبلاگ پیدا کردم به نام رنجنامه های یک مرد مال یک مرد متدین بود که زنش زیاد خوب نبودو الان البته 8 ساله ازدواج کردند و یک بچه دارند یکمی ناراحت شدم از خوندنش البته خیلی بیشتر از یکمی

یک وبلاگ بود که توی نظرات در قسمت تماس با من معرفی شده بود که مال یک زنه بود به نام تو فقط لیلی باش که بالای وبلاگ نوشته بود "جهاد زیبای من در خاکریزی به نام خانه، برای فتح الفتوحی به عظمت "لتسکنوا الیها " " 

یک وبلاگ هم بود یادم نیست چه جوریپیداش کردم ولیی بسیار عالیاست بسیار به نام لیلی مجنون خیلی معرکه است یک بانوی بسیار خوب (ما شا الله خدایا خوشبخت ترشون کن) در باره ی زندگی خودش نوشته البته 2 ساله حدودا به روز رسانی نمی شه یک قسمت داره نحوه ازدواج و اشنایشبا شوهرشو نوشته خیلی خوب بودکلشو خوندمکه باعث دعوادر خوانواده در دو مرحله شد

باز هم مامان و بابا سر این که بابا پول ریخته یا نه و پیامکش اومده برای مامان یا نه بحث می کردند خواهر کوچیکه گف ت جلوی ما معامله نکنید این قدر اون رفت من هم داشتم روی مبل اون داستان را می خوندم بابا اینها ادامه دادند به بحث من اعصابم خورد شد گفتم یک روز اومدیم دور هم زندگی کنیم گفتند دور هم نه شما که به کامپیوتر(رایانه خودمان بابا) چسبیدی

بعدهم من اون وبلاگ را به خواهر کوچیکه معرفی کردم گفتم لطفا گند نزن بهش مثل ادم از اول تا اخر بخون یک دفعهنرووسطی روبخونی(یادم نیست گفتم بهش که اگه می خوای گند بزنی بهش کلا نخون یا نه) بعد شب یک دفعه برگشت گفت چی بوداون خیلی طولانی بود من رفتم قسمت 13 اون رو خوندم من اعصابم خورد شد می خواستم هر چی فحش بلد بودم بهش بگم ولی گفتم دیگه بزرگ شدیم و الان ناراحت می شه به درک اصلا ببین برای که این قدر ناراحتم

به شب قرار بود بریم خرید یعنی خودم گفتم که بریم برام بخریم

بعد اون مردک (خدا ادمش کنه ان شا الله) منظورم 8 است رفته بودحیاط درنمی اومدنمی دونم چه غلطی می کرد در نمی اومد منم می خواستم برم دستشویی اخه دستشویی این جااز این توالت فرنگی های پلاستیکی گذاشتن برای بابا(بابا چند وقته کلا دراز کشیده کمرش درد می کنه(خدایا خودت خوبشکن)) مامان هی می گفتاماده شو بریم من می گفتم می خوام برم دستشویی بعد بابا شروع کردچرت و پرتگفتن که اگه می خواست فلان می کرد بهمان می کرد 8 الان در اومده از دستشویی و تو حیاطه فلان بهمان

من اعصابم خوردشد گفتم کلا نمیام بعد کلی دعوا شد بعد 9 اومد گفت جلوی 8 این کارو نکن من گفتم باشه رفتیم پاتن جامه لباس خریدیم

امروز من سرم درد می کرد صبح از خواب پاشودم مامانم داشت منتمنو می کشید که بلند شمحاج اقا باز شروع کرد به زر زدنکه این صبحونه نمی خوره سر اونه و بعد گفتنن خاطرات شر و ور شروع کرد منم کفرم در اومد پیش خودم گفتم سرم از صبحانه است زیر بقلم چی موهام چی التهاب پوستبدنم چی شوره سرم چی...........

این داستان ادامه داره..............

(قسمت غیر زمانی مطلب را نمی توانم بنویسم هم یادمنیست هم وقت نیست)